കണ്‍ തുറക്കവേ..
സായം സന്ധ്യകള്‍ താനേ
കൊഴിയുന്നു മന്ദം..
കാല ചക്രങ്ങള്‍ താനേ
തിരിയുന്നു മന്ദം..
ഹൃദയതന്ത്രികള്‍ തൊട്ടു-
ണര്‍ത്തി യൊരുവിഷാദഗീതം
അരുണിമ പടരുമീ
അന്തി നേരത്തറിയുന്നു
വിരുന്നുകാരായെന്നില്‍-
ഇന്നലെതന്നോര്‍മ്മകള്‍ മാത്രം..
മണിവീണതന്‍ നാദ-
മെന്നില്‍ ജനിപ്പിക്കുന്നു
മറഞ്ഞു പോയ-മറന്നുപോയ
ആന്തര ദുഖങ്ങളെ..
ആതിരനാളില്‍ തിങ്കള്‍ ത-
ന്നൊളിയേറ്റിരിക്കെ
അവര്ണ്യമായോരെന്‍
അനന്ത സ്നേഹമാസ്വദി
ച്ചണഞ്ഞുപോയ ഭൂത
കാലമോടിയെത്തിയരികില്‍
ആശാനിരാശകളണിനിര-
ന്നോരാവര്‍ണ്ണദിനങ്ങള്‍
കൊഴിഞ്ഞതെന്തേ യിത്രവേഗം
സ്നേഹ സൂനങ്ങളായടര്‍ന്നു-
വീഴുന്നുയെന്‍ ദിനങ്ങളീ
വഴിയോരങ്ങളില്‍...
നിറങ്ങള്‍ മാത്രം നിരീക്ഷിച്ചു
നിശബ്ദമായ് ആനന്ദ ഗീതങ്ങളുരു
വിട്ടുപൊയ്-പോയ ബാല്യമേ
ഇന്നലെകള്‍ ഇണകളായ്
കൈകോര്‍ത്തുപോയല്ലോ
ഞാനറിയാതെ
ഇന്നെന്ന സത്യത്തിന്‍
ഇതളുകളടര്‍ന്നു വീഴുന്നു
ഇവിടെ ഇന്നത്തെയെന്‍
കിനാക്കളും വീണുടയുന്നു
ഇനിയെന്‍റെ മോഹങ്ങളും
ഞാനുമൊന്നുറങ്ങട്ടെ ...
*****************
1 അഭിപ്രായം:
nannai.....
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ