പ്രിയ സഖീ...ഞാനിവിടെ-ജീവിത
പ്രവാഹത്തിലുന്ടെന്നറിയുക
എന്‍ മനം കണ്ടില്ല നീ
എന്തേയെന്‍ സ്വരവുമറിയാതെപോയീ
കാലങ്ങള്‍ പോവുന്നു
കാത്തിരിയ്ക്കാതെ
കാഴ്ചയ്ക്കപ്പുറ മെങ്കിലും
കാണുന്നു ഞാനാ മനവും
നിനയ്ക്കാതോരുനാളില്‍ ഞാനെത്തി
നിന്നരുകിലായ്
എന്നിട്ടുമതരിയാത്ത ഭാവത്തിലെന്തേ
നില്‍ക്കുന്നു നീ
നിന്‍ വിരല്‍ തുമ്പില്‍
നിന്നുതിരും അക്ഷരങ്ങള്‍ക്കായ്
കൊതിയോടെ കാത്തിരുന്നു
ഞാനിക്കാല മത്രയും
വരിക വൈകാതെ അക്ഷരങ്ങളായ്
വന്നണയൂ...നീ..
2 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
വിടര്‍ന്ന കണ്ണുകളില്‍ കാണുന്ന
വിഷാദ ഭാവം
അനന്തതയിലേയ്ക്കുറ്റുനോക്കുന്ന
അജ്ഞാത ഭാവം
ശോകമോ, അതോ വിരഹമോ
എന്തേ മിഴികള്‍ ഇത്ര ആര്‍ദ്രമാകുവാന്‍
" വസന്തം ചെറിമരങ്ങളോട്‌ ചെയ്യുന്നതു പോലെ നിന്നിലേക്ക്‌ പ്രണയമായി ഞാന്‍ നിറയട്ടെ...
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ